May Mas Masarap Pa sa Pagtulog. Lets Talk About Jerbs
At 9:38 PM on
Friday, September 01, 2006
Hindi na ako halos makahinga sa sobrang kulang sa tulog.
At higit sa lahat ay ang napatunayan kong hindi lang pala nasusukat ang kasiyahan sa tulog na makakamit ng katawang ng isang tao lao na ng mga estudyanteng tulad ko...
Nasa paglalabas rin pala ng sama ng loob.
Not the "sama ng loob" na obtaining about feelings nor emotions nor any psychological factors.This one thing really matters rin pala talaga... It's all about ...
Jerbs.
For the benifit of the people who don't know what jerbs means... it's an excrement discharged from the intestines..a fecal matter from elimination and bowel movement. Nn filipino term...
Ebak.Dumi.Tae.
As in hindi ko lang alam kung alam niyo yung feeling ng taong nahihirapang ilabas ang jerbs. Wala ka na ngang tulog, pahirapan pa! Nasa dorm kasi ako, and mula nung nagkekwentuhan na ang mga dorm mates ko na nahihirapan silang mag-jerbs, nahihirapan na rin tuloy ako!Nahihiya rin pala itong lumabas! Psychologically-related rin pala ang pag-jerbs, isang complicated movement that could matter a lot.
Buong 3 days ako nag-aatempt na ilabas siya! Kasi ang sakit sa pakiramdam at ang bigat bigat ng feeling. Whenever umuupo ako sa trono, ayaw niyang lumabas! Hirap na hirap na ako... I was about to give-up and resort to taking medicine, but i sense that it was not yet the time to have that specific kind of jerbation response.
Last night, 11:05 in the evening,while reviewing the boring and long microparasitology, I could strongly feel na gusto na niyang lumabas. nagmadali akong kunin ang aking tabo at nilagyan agad ng tubig.
Kailangan grab the opportunity!
Lalabas na!I told myself. But I was wrong when I overestimated my excitement. Ayaw niyang lumabas! Masakit na tiyan ko pero ayaw parin talaga!! Pawis na pawis ako sa kaka-silent-iri..kulang na lang ay magpawis ako ng dugo. That moment ramdam ko na ang feeling ng mother na nanganganak...
11:20 na, ayaw paring lumabas... hanggang sa di ko na talaga kaya...
Tinodo ko na!! I used all the utilized ATP that my mitochondria could offer... and at last...
By exactly 11:33 pm...
Success na.
Sarap ng feeling. Mas masarap pa sa 8-hours na pagtulog.
Moralities na natutunan ko?
1.Matutong magtiis. Hindi lahat ng bagay namamadali.
2.Kung gusto mong maging successful sa ISANG BAGAY, PAGHIRAPAN mo.
3.Pagpawisan ka man ng matindi dahil sa BIGAT NG PROBLEMANG NARAMDAMAN MO, wag kang susuko. I-iri mo lang yan.
4.Dapat na-eexposed din tayo sa MULTIPLE STRESSORS SA BUHAY, mapapatatag ka naman ng mga yan sa TAMANG PANAHON.
5. Hindi lahat ng bagay nadadaan sa PAUTOT-UTOT LANG, dapat MAY MOTIVATION KA RIN.
6.And most of all... GREATEST MOMENTS IN LIFE ARE FOUND ON THE SIMPLIEST THINGS. Hindi naman kailangang laging komplikado.
Sa mga makabasa nito, hindi ko alam kung anung iisipin niyo, kung mandidiri kayo o matatae rin. Ang mahalaga ma-share ko sa inyo ang bagay na ito na nawa ay makapag-inspire ng jerbation moments niyo.
Happy jerbing! Love,
bEbAng
